Poliglota antwerpska (także Biblia Regia lub Poliglota Plantiniana) – poliglota wydana w ośmiu tomach przez Plantina pod kierownictwem Benoisa Ariasa Montanusa w latach 1568–1572, na zamówienie Filipa II, króla Hiszpanii (stąd nazywa się także ją Biblia Regia lub Poliglota Plantiniana). Biblia ta nosiła tytuł: Biblia sacra hebraice chaldaice, graece et latine, Philippi II regis catholici pietate et studio ad sacrosanctae Ecclesiae usum.
Poliglota antwerpska składa się z ośmiu tomów. Zawiera teksty Starego Testamentu podane w języku hebrajskim, aramejskim, greckim i łacińskim. Nowy Testament w języku greckim, łacińskim, syryjskim, oraz nowe tłumaczenie Starego i Nowego Testamentu Santesa Pagnino. Oprócz tekstów, które znalazły się w Poliglocie kompluteńskiej dodano tekst syryjskiej Peszitty wraz z łacińskim przekładem. Dołożono również tekst Targumu do całości Starego Testamentu oraz zmieniono układ strony. Grecki tekst Nowego Testamentu w Poliglocie antwerpskiej pochodzi z czwartego wydania Erazma z Rotterdamu.
Każdy tom posiada kartę tytułową, wykonaną w miedziorycie przez najwybitniejszych rytowników antwerpskich: J. i H. Wierixa, P. Huysa, Ph. Galla i P. Verheidena. Tom pierwszy zawiera frontyspis i trzy ryciny Verheydena, tom trzeci drzeworytowy frontyspis G. van Kampena, tom czwarty drzeworyty Wierixów. Karta tytułowa nawiązuje do Iz 65,25 a przedstawia cztery zwierzęta lwa, byka, wilka i jagnię wspólnie posilające się z jednego koryta[2].
Comments